WESOŁE JEST ZYCIE TURYSTY, HO HO!

Wesołe jest życie turysty, ho ho! Si!

W rytm melodii starej piosenki “Wesołe jest życie staruszka, niespiesznie, niczym tytułowy, wyluzowany turysta, komponuję sobie tekst do piosenki “Wesołe jest życie turysty”.

Ponieważ mam bardzo dużo pracy, pisanie wychodzi mi marnie, a w zasadzie wcale mi nie wychodzi, zaś opisywanie obrazami lepiej, szybciej, sprawniej, więc zaraz skomponuję tu obrazowe “Wesołe jest życie turysty, ho, ho!” 

O! Albo jeszcze inaczej, na nutę równie wiekowej piosenki “Jak dobrze mieć sąsiada” którą przerabiamy na “Jak dobrze być turystą”. Turystą w toskańskiej głuszy, dodajmy.

Słowa dowolne, pierwsze, które nam akurat przyjdą do głowy, np. parę soczystych przekleństw, które pojawiają się na końcu języka, gdy dotarliśmy już na miejsce i zamiast wypasionej willi z basenem mamy rustykalny, spartański stary dom, w którym nawet łazienka wygląda tak jak jakieś garażowe pomieszczenie, tyle że zamiast cementu mamy cegły, kamień i “pobiałkowane” ściany. Właśnie – nie poprostu pomalowane jakąś białą farbą, ale po starodawnemu “białkowane” wapnem.

Właśnie! Moja rodzina złapała się za głowę, gdy zobaczyła tę łazienkę! Szkoda że na potrzeby tego wpisu nie zrobiłam zdjęcia najbardziej gustownego, znajdującego się tam pojemnika na mydło! To była najbardziej odjechana i odlotowa mydelniczka jaką w życiu widziałam! Słynny architekt niemiecki, właściciel tego domu, zrobił go z wielkiej, metalowej, kuchennej łyżki cedzakowej, takiej z dziurkami i przymocował do jakiejś rury. Efekt jest więcej niż zadowalający – mydło szybko i ładnie wysycha, nie ślimaczy się w mydlinach. A jaki design! Prawdziwa, genialna pomysłowość i jakość!

Czy to możliwe, żeby w Toskanii były jeszcze takie spartańskie domy? Ano są! I mają się świetnie! Często wynajmują je niemieccy i holenderscy turyści, którzy w codziennym życiu w swoich krajach pławią się po uszy w luksusie, w swoich tzw. “inteligentnych” domach, w których wszystko jest tak zaprogramowane, aby włączało się co trzeba w danej godzinie i minucie…

 

Tacy ludzie na wakacje wybierają takie oto spartańskie domy w głuszy, względnie egzotyczną dżunglę lub jadą gdzieś pod namiot. Dopowiem jeszcze, że to właśnie tacy “prawdziwi bogacze”, bardzo chętnie kupują takie rustykalne, spartańskie domy z duszą, a nawet z duchami :),  żywe, pozbawione nowoczesnych technologii, także absolutnie nie nadające się do zaprogramowania czegokolwiek, co może się samo włączyć. I chwała im za to!

W każdym razie gdy minął szok spowodowany widokiem łazienki, towarzystwo rozpierzchło się po innych pomieszczeniach, nagle zaczęło im się podobać, szczególnie w piwniczkach, w których pod zmurszałymi deskami znajdowały się podobnież jakieś skarby typu dawne drzwi, okiennice, odłamki starych, na pewno nie antycznych, ale jednak dawnych talerzy itp.

I “W co się bawić, w co się bawić?” w sytuacji, gdy mamy do dyspozycji tylko parę dni w Toskanii? Oprócz wycieczek na winnice, do okolicznych małych miasteczek, i wspaniałych pobliskich miast takich jak Arezzo albo Siena ….

Można też pobawić się z moją znajdą – białym Kiciusiem, którą nazwałam Pallina (Piłeczka) tylko trzeba go troszkę oswoić, najlepiej przynieść mu coś dobrego, coś co Kiciusie lubią najbardziej, i raczej nie jest to żadna mysz, tylko rarytasy ze sklepiku. No, chyba że złapiesz żywą mysz, do zabawy.

>A tak na poważnie, na początku najlepiej pobawić się w rozpoznawanie okolicy, czyli w wycieczki w miejsca bardzo blisko naszej bazy wypadowej, którą jest stary, toskański domek.

A potem coraz dalej i dalej, na przykład do lasu, 

na winnice, na cyprysowe aleje, 

nad toskańskie wybrzeże…

O tak, na wybrzeżu można by przebywać długo… długo…

Morza i zabaw  w wodzie nigdy dość!

W sumie w Toskanii warto jechać wszędzie, w miejsca leżące niedaleko od naszej bazy noclegowej, jak np Siena,

jak i miejsca już w innym regionie, np Lazio, gdzie dobrze jest zwiedzić maleńskie i urokliwe Bagnoregio,

które jest tak piękne…

że aż nie sposób tego opisać słowami. Totalny zachwyt i absolutnie zachwyceni turyści.

Bagnoregio leży bardzo blisko granicy z Toskanią, więc dobrze by było wykorzystać okazje. Tylko i tak życia nie wystarczy, aby wszystkie te cuda obejrzeć, naprawdę, ech…. Trzeba tam zamieszkać, by móc żyć w pięknym otoczeniu. Mieszkańcy Toskanii są szczęściarzami, mogąc żyć w takim pięknym otoczeniu. 

Podobnież piękne otoczenie jest bardzo ważne dla duchowego rozwoju. Potwierdzam, Toskania rozwinęła wiele moich uśpionych talentów.

Dodam też, że widuję bardzo wielu turystów, których w zupełności zadowalają wycieczki i spacery dookoła głuszy i podziwianie charakterystycznych, toskańskich domostw.

Albo przesiadywanie na tarasie starego toskańskiego domu z kieliszkiem czerwonego wina i podziwianie widoków. Tacy turyści lub anty-turyści nie chcą zbyt długo zwiedzać miast, muzeów, kościołów i oglądać bez końca “tych staroci”.  “Już raz widziałem te stare miasta/ mury i wystarczy” – tak odpowiadają, gdy proponuję jakąś wycieczkę. Jedyna wycieczka jakiej sobie życzą to degustacja napojów “wysokowych” na winnicy albo w przyklasztornej piwniczce.

Taaaak, konsumpcja włoskich trunków wydaje się być dosyć częstym przypadkiem wypoczynku wyluzowanego TURYSTY. Reset i do domu ….

Ale jeszcze przysiądźmy trochę, jeszcze tylko parę minut posiedźmy w tej głuszy, tu na tarasie tego domu z duszą….

w tym cudownym toskańskim domu z tą wspaniałą, oddychającą Toskanią łazienką 🙂